Γεια σου χωριό μου όμορφο γλυκό κι αγαπημένο
γλυκό μου Κάτω Ξέχωρο στις λαγκαδιές χτισμένο.
Σε κουβαλώ μεσ’ την ψυχή όπου και να πηγαίνω.
Όπου βρεθώ κι όπου σταθώ η μνημη μου τρεχάτη
κοντά σου έρχεται τρελλό αφινιασμένο άτι.
Καλπάζει σαν τον άνεμο τους τόπους σου γυρίζει
κι όλα τα αγριολούλουδα σκύβει και τα μυρίζει.
Μυρίζει τις χελιδονιές τις κουτσουπιές τα σχίνα
τις κόκκινες τριανταφυλλιές τα κάτασπρα τα κρίνα.
Κι όταν χορτάσει αρώματα στέκει
και τα αηδόνια κάθεται κι αφουγκράζεται, τριζόνια, χελιδόνια.
Θεοτόκης Μπούρμπος